U k r a i n a graniczy z Rosją na wschodzie i północnym wschodzie, Białorusią na północy, Polską na północnym zachodzie, Słowacją i Węgrami na zachodzie, Rumunią na południowym zachodzie i południu oraz Mołdawią na południowym zachodzie. Południowe wybrzeże Ukrainy jest myte przez Morze Czarne i Azowskie. Powierzchnia kraju wynosi 603 628 km². Kraj ma geograficzne centrum Europy. Zostało ono określone w 1887 r. przez specjalistów z Cesarstwa Austro-Węgierskiego, jako punkt w pobliżu miasta Rachów, nad rzeką Cisą w regionie Zakarpacia. Teraz jest mały pomnik. Centralna Ukraina jest politycznym, gospodarczym i kulturalnym centrum Ukrainy, położonym wokół stolicy - Kijowa.
Zachodnia Ukraina jest jednym z najbogatszych kulturowo regionów Ukrainy. Różni się od innych regionów architekturą, tradycjami, a nawet religią. Region jest bardzo zróżnicowany pod względem składu etnicznego, przeszłości historycznej, folkloru i dialektów języka ukraińskiego, które powstały tutaj pod wpływem krajów sąsiednich. Prawdziwe perły urbanistyki to Iwano-Frankiwsk, Lwów, Użhorod, Czerniowce i inne miasta. Większość miejsc światowego dziedzictwa UNESCO na Ukrainie znajduje się w tym regionie. Region jest bogaty w atrakcje przyrodnicze: ukraińskie Karpaty - popularne miejsce zimowych i narciarskich wakacji. Zachodnia Ukraina słynie również z ekscentrycznych festiwali, europejskiego uroku i szacunku dla ukraińskiej wioski i życia ludowego.
Wschodnia Ukraina jest najbardziej zurbanizowanym regionem Ukrainy, na którym koncentruje się znaczna część ukraińskiego przemysłu. Największe miasta: Charków, Donieck i Dniepropietrowsk szczycą się rozwiniętą infrastrukturą miejską, region Zaporoże jest historyczną kolebką kozaków ukraińskich, na jego terytorium znajduje się słynne Muzeum Historii Kozaków Ukraińskich, położone pod gołym niebem na wyspie Khortytsya - największej wyspie na Dnieprze. Wschodnia Ukraina znana jest ze swoich złóż mineralnych i kopalnianego sposobu ich wydobycia, gdzie dla turystów organizowane są wycieczki do kopalni (na przykład Kopalnia Soli w Soledar).
Południowa Ukraina - wybrzeże Morza Czarnego ze wspaniałym miastem Odessa. Większość południowej Ukrainy jest zaoranym stepem, a osady pojawiły się tutaj dopiero pod koniec XVIII wieku. Poza Odessą, dawna turecka forteca Izmail i miasto Vilkovo położone na kanałach - przyroda jest tutaj najbardziej interesująca. Na południu Ukrainy znajdują się dolne rzeki i ujścia czterech dużych rzek - Dunaju, Dniepru, Dniestru i Południowego Bugu, stepy, i rezerwat przyrody Askania-Nova.
największe miasto zachodniej Ukrainy i jedno z centrów kulturalnych kraju. Lwowska Starówka została wpisana na Listę światowego Dziedzictwa UNESCO.
Miasto ma wielokulturową historię. Pierwsza wzmianka o mieście występuje w 1256 r. (Kronika Galicji Wołyńskiej). Lwów pojawił się w połowie XIII wieku jako stolica potężnego państwa wschodnioeuropejskiego - księstwa galicyjsko-wołyńskiego, a już w XIV wieku znalazł się pod panowaniem polskim. Polacy, Żydzi, Ukraińcy, Niemcy i inni ludzie mieszkali w mieście od wieków. Ze względu na swoje wyjątkowe położenie geograficzne na skrzyżowaniu głównych szlaków handlowych między Zachodem a Wschodem Lwów w XV-XVII wieku stał się wiodącym centrum handlowym Europy Wschodniej. Będąc długo w europejskiej przestrzeni kulturalnej, Lwów zamienia się w prawdziwą perłę architektury, centrum wydawnictw książkowych, rzemiosła i sztuki. W XVIII-XX wieku, w ramach Cesarstwa Austro-Węgierskiego, Lwów stał się miastem innowacji technicznych: Na początku XX wieku Lwów stał się stolicą trzeciego regionu świata w produkcji ropy po Stanach Zjednoczonych i Imperium Rosyjskim. W 2006 roku miasto obchodziło 750. rocznicę.
Zdjęcia Wanda Kardasz - wykonane w r.2009 i w 2012 roku
Lwów -Львів. Ulica Piekarska. Kościół Zmartwychwstania Pana Jezusa i klasztor Zmartwychwstańców we Lwowie oraz gmach głowny Lwowskiego Narodowego Uniwersytetu Medycznego im. Daniela Halickiego
Lwów -Львів. Cerkiew Św. Jerzego ul. Czerniowiecka 4.
Православная ЦерковьСвятого Георгия. Kościół w pobliżu dworca kolejowego, zbudowany pod patronatem zmarłego Jerzego Kirpy, który przez wiele lat pracował jako szef kolei lwowskiej. Budowa świątyni rozpoczęła się w 1990 r